Yeni bir gün başladı işte,
Hayırlı cumalar deyip, hayaline koştum pencereye.
Belki bugün gelmişşindir diye,
Bir yanıma hayalini,
Bir yanıma umutlarımı koyup,
Özlemle baktım geçmişe,
Hayalin fısıldadı kulağıma "geleceğim, mutlaka geleceğim, beni bekle" diye,
Bekledim günlerce, aylarca, yıllarca,
Kapımı çalan yoktu ama umutlarım vardı benim, bekledim...
Bu sefer verdiğin sözleride aldım yanıma,
Ve koştum pencereye
Korkarak açtım perdeyi,
Ya bu sabahta yoksan diye ki yoktun,
İnanamadım...
Sözünü tutmadığını görmek,
Yokluğuna alışmaktan bile zordu,
Sensizlik değil beni hüzünlere sarıp sarmalayan, Tutmadığın sözler,
Her geçen gün tükenen ümidim,
Gittikçe uzaklaşan sesin,
Sevgi dolu cümlelerindi.
Nolur bırakıp gitme diyende sendin,
Beni bırakıp gidende sen.
Artık bakmıyorum pencereye,
Koşmuyorum kapıya,
Gelimiyeceksin biliyorum.
Beklerken EN SON’u,
Son bir umut belirdi içimde,
Bir ses çağırıyordu beni pencereye,
"GEL, buradayım ne olur gel" diyordu.
Hayal kırıklığına uğramayı göze alarak,
Koştum pencereye,
Hiç korkmadan açtım perdeyi,
İşte oradaydın, karşımdaydın,
Bu sefer de varlığına inanamadım,
Gözlerime bakıyordun, gel diye,
Ama bu sefer ben gidiyorum, çaresiz,
Ne sana hoş geldin diyecek son bir nefes kalmıştı içimde,
Nede sözünü tuttuğun için teşekkür edecek bir zaman,
Affet beni yavrum,
Tükettiğim umutlar için,
Beklemekten vazgeçtiğim,
Umutsuzluğa yenik düştüğüm için,
Affet beni yavrum,
Ölüm için erken...
Erken ama kavuşmak için çok GEÇ...
Kayıt Tarihi : 1.11.2024 21:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!