Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Kendine benzemeyen insan, düpedüz şahsiyetsiz, karektersiz, çekilmez bir kişi demektir. Kendisine hiç benzemeyen veya pek az benzeyen millet de şahsiyetinin tümünü yitirmiş ve milletler ailesi içinde yeri kalmamış demektir.
Yahya Kemal, bir zamanların en çok sayılan şahsiyetlerinden olan İbnülemin Mehmet kemal Bey'i: "Ne kendi kimseye benzer, ne kimse kendisine." diye övmektedir. Çünkü imrenilmeye lâyık olanlar, başkasını taklit etmeyip de ancak kendisine öykünülen kişilerdir.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta