Ardından gezerken baharda kırda
Gönlümü ateşe saldın yetmedi
Aşkınla eriyip kül olduğumda
Savurdun canımı aldın yetmedi
Dedim ki naz'dır bu güzelde olur
Aşığa sazdır bu inlesem n'olur
Sandım ki bu sitem bir gün son bulur
Bir derdime bin dert kattın yetmedi
Bir garip başımla sürerken sefa
Çevirdim yüzümü senden tarafa
Ayaz'da bıraktın beni kaç defa
Sevgimi yellere attın yetmedi
Gözlerim kör oldu kulağım sağır
Çöktü omuzlarım yüküm çok ağır
Her günüm beddua her gecem kahır
Uykuya hasret bıraktın yetmedi
Ne yaşama aşkı ne kaldı umut
Gözlerim kan doldu kıskandı bulut
Kaç defa gönlüme dedim gel unut
Ruhunu şeytana sattın yetmedi...
Ellerim elini tutarken bile
Varlığın cehennem yokluğun çile
Ağzımla kuş tutup getirsem bile
Toz pembe dünyamı yıktın yetmedi
Şair Tahir 2024
Kayıt Tarihi : 25.5.2025 20:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!