Her yılın baharında
Bir şeyler sarar içimi
Ama ne bir sıkıntı ne de bir aşktır
Bu içimi saran,ruhumu okşayan garip his…
“Umut”tur onun adı
Ne bir soğana benzer ne de yarım bir ekmeğe,
Yüreğimi akıttım sana
Gözyaşlarımla çizdim hâddini
Yetmedi
Bir de gözlerini hapsettim
Göğsümde can evime
Hani diyorum gülden güzel olmasan
Yoldayım
Geliyorum dünyaya işte bir sebepten
Çıkıyorum anamın karnından
Ebeme çekme ayağımı diyerekten
Çıktım baktım ne göreyim
Bir hemşire başımda salakça gülerekten
Savurur yellerlini
Savurur küllerini dağlara
Rüzgar dağıtır saçlarını
Ve kan
Ilık ılık yayılır gecede damarlarından
O zaman
Sular bizim niye yandı
Söyleyin sizedir sözüm
Ademoğlu neye kandı
Yürekte bitmez hiç közüm
Dağlar bizim,böyle miydi
Okşadım yanağını bir çocuğun bugün
Ve kucakladım onu sevgiyle
Belki sevinirsin diye
Paylaşmak istedim seninle
Sevdim seni gene bugün
Kara oğlan kara oğlan
Açtın bize yara oğlan
İyileşir dedim amma
Sensiz düştük dara oğlan
Bülent ECEVİT’ e
Bir güzele verdim meyilim
Bu yüzden olsa gerek
Pek kendimde değilim
Ne zaman savursa saçlarını
Rüzgarından tutuşur tenim
Kim demiş Ankara’da deniz yok diye
Ferhat misali delerim sana dağı
Ne zaman görsem erir içimin yağı
Tarifsiz bir aşktır bu sevdiğim
Kola zincirsin, gönlüme de bukağı
26,09,2005/Aydın
Bol keseden aldık notu
Kırmadık inşallah potu
Takımı, ceketi, kotu
Giydik geldik Kıbrıs’a
Gökten yağan rahmetle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!