İki yetişkin çocuktuk biz aslında
Çocuk ağlamalarını susturamayan
Küstümü artık oynamayan
Büyütemedik içimizdeki çocukları
Ben ağladım, sen ağladın
Hiç anlayamadım
Hiç anlayamadın
Çığlık çığlığa bağıran sesleri susturamadık
Korkup yalnızlığımıza sığındık
Duymadık, görmedik
Dokunamadık
Nerde unutmuştuk çocukluğumuzu
Çocukluğum...
Yapayalnız soğuk yatağında, onu ağlarken buldum
Sıcacık bir kucağa hasret
Sessiz sakin ağlamaklı çocukluğum
Minik yüreğindeki cıvıl cıvıl sesler susturulmuş
Çocuk sevinçleri yok olmuş
Bu kocaman dünyada kaybolmuş
Üzgün, mahsun çaresiz çocukluğum
Uzattım sana ellerimi çocuk
Tut elimi bırakma,sakın korkma
Koş oyunlarına, bayramlarına
O yok olmuş sevinçlerine koş
Masum yüreğinle, kaybettiğin dünyana koş
Büyüdüm artık buradayım ben
Korkma sana sarılacağım yürekten
Kayıt Tarihi : 30.8.2014 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
iletişim kurmuş şair yüreğin
ne bir eksik ne bir fazla duygu yüklü
dizelerin izi beğeniyle okuyorum
kutlarım başarılarınızın devamını
TÜM YORUMLAR (2)