🐎 Yetiş İmdadıma Boz Atlı Hızır 🐎
Esaret günleri tez gelip çattı,
Yetiş imdadıma boz atlı Hızır.
Zalim, zulmüne zulümler kattı,
Yetiş imdadıma boz atlı Hızır.
Aşkın nârında olmuşuz berduş,
Sandılar bizi içmeden sarhoş.
İkrarsız talip olmaz mı bir hoş,
Yetiş imdadıma boz atlı Hızır.
Bu fâni dünyada yüzümüz gülmez,
Gönlümüz derdini kimseler bilmez.
O boz at gölgesi gelip de silmez,
Yetiş imdadıma boz atlı Hızır.
Kerbela çöllerinde eğildi başımız,
Asırlardır aktı gözümüzde yaşımız.
Bir tek umut kaldı son yoldaşımız,
Yetiş imdadıma boz atlı Hızır.
Yüreğimizde yandı tonlarca çıra,
Dermanı ne doktor ne de bir yara.
Uçsuz bucaklarda düşürdü dara,
Yetiş imdadıma boz atlı Hızır.
Yerden göğe yükselir bu âhımız,
Bil ki sığınacak sensin şahımız.
Bizim de zulümle yazılmış bahtımız,
Yetiş imdadıma boz atlı Hızır.
Kalemsiz Şair'in feryadını duysan,
Kılıcı çeksen de zülüfe vursan.
Dilim "gel" deyince yanımda olsan,
Yetiş imdadıma boz atlı Hızır.
Kayıt Tarihi : 30.10.2025 04:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!