Yetiş Şiiri - Hasan Özdemir 2

Ah bir demet umut

Geceye bırakılan bir söz
Acı tınılar tadında

Ne maziden ıraktır
Ne de maziye yakın
Bırakın, bırakın
Hayaller sarsın, gerçekler ölü

Bir hüzün
Gündüze tiryaki bakışlar
Geçsin, tükensin, bitsin
Kalan her yer yaş
Anılarla biten
Her yer yangından arda kalan

Kül, duman feri gitmiş sadetler
Biri geçti, o geçti diyardan
Toprak oldu anı, zaman
Geride kalan

Tükenecek dümende ufuklar
Su alan bir kuraklıkta
Ya da batacak bu gemi
Limana varmadan, yaklaşamadan

Bukle benzeri olmadan yaşam
Aldan yarınlara
İlleti olsun cihanın aydınlık
Karanlığa gömülü sokaklarda

O sokaklar ki
Gece olmadan sessiz
Düşler acıya varmadan gecesiz
Karanlık, ikilem, dehşet
Bunamış bir yatalak
Sessiz sedasız bir çekiş
Deriye yaslanmadan kesik
Geride kalan, zamana bakmayan

Gel al beni umudum
Sen bir tebessüm, bir geliş
Evimsin benim
Yaş akmadan yetiş