Yetim Şimdi Ezgiler Şiiri - Özlem Çay

güz yitimini bekle,
sessizlik çok
ortalık darmadağın,
söz yitimini belle
yaşamak yok
büyümek bozbulanık..
özün kilidini söker ya hani
akşama beş kala;
incir kuşunun dalına hemhâl oluşu,
tenhalığa ramak kala
serilir içine kumdan kaleler
bozgun yemiş sahiller kurulur..

an gelir,
kendinden taşınır insan..
çıkar bir buluta oturur sonra,
başından aşıp
içe yağan sözleri toplar
rüyalara bölüştürür,
alaz bir yağmur ister
matem tadında,
devinimsiz yetim bir ezgi...⚘
.....özlem/

mayıs/yirmi beş