Yetim Çocuk Şiiri - Fatih Kağan Yücel

Dün bir yetim gördüm ensesinde yük
Yer gibi ağırdı gök kadar büyük
Bunca yükü nasıl taşır bir çocuk
Eğerek boynunu zor der gibiydi

Dilinde kuraklık gözünde Fırat
Sel gibi ağladı damlaya inat
Ben hemen derdini sorardım fakat
Sanki bakışları dur der gibiydi

Dedim ne işin var şimdi burada
Hani senin annen baban nerede
Öyle ah çekti ki tam o sırada
Ayır da kalbimi gör der gibiydi

Gezdiği sokaklar eviydi bence
Kuytular yatağı yastığı gece
Çocukların uyku vakti gelince
Rüzgarı üstüne örter gibiydi

Dünyanın bin türlü hali var denir
Zalimler her yerde garibi tanır
Düşündüm o zaman kime sığınır
Mazlumun Allah'ı var der gibiydi

İkimizde açtık çok üşüyorduk
O gün aynı derdi paylaşıyorduk
Sanki senelerdir tanışıyorduk
Bana bir sigara ver der gibiydi

27 01 2004 / Ankara