Bayram günüydü, çocuklar oynuyordu,
İçlerinden biri boynunu bükmüş oturuyordu,
Her bir çocuk bayramlıklarını giymiş seviniyordu,
Hz. Muhammed geçerken oradan onları izliyordu.
Kenardaki çocuğu hıçkırırken bir ağlama aldı,
Gözyaşları düştüğü yeri ağlatıyordu.
Taşlar, topraklar çocuğun gönlünü yaralıyordu,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta