Yeti... Şiiri - Yüksel Nimet Apel

İnsan dediğinin bir çok kişiliği olmalı anladığım kadarıyla; kendimden örnek vereyim; niye bazı bazı espri diyecektim vaz geçtim, şakacı bir tutumla, daha güncel balon gibi sabun köpüğü misali şiirler yazıyorum diye kendimi sorguya çekiyorum...Benim bütün meselem kendimle...Şimdi niye öyle şiirler yazıyorum? o şiirler hem hayatın gerçekleri, hem kıssa da hisse var; hem de her zaman, özellikle gençlere göre sıkıcı bulacakları şiirlerden keskin bir dönüşle eğlenceli gülümseten, belki de bazı görüşlere göre gereksiz, veya sıradan gelebilecek şiirleri niye yazıyorum...Belki gençler de isminden belki bir kaç satırından komik bulup, kendilerini rahatlatacak bir rahavetle başka şiirlerime de bir göz atacaklardır...Yani onlar tuzak şiirler, nasıl ki bazı insanlar gündemde kalmak için sızıldayıp dururlarsa ben de zamana uyuyor, mesaj veren, birkimlerimi onlarla palaşmak istediğim şiirlerimi de okusunlar istiyor, reklam yapıyorum...Yoksa şu an günah mı çıkarıyorum, Allah nefis şeytanından korusun beni, siz istiyorsanız sizi de korusun tabii ki... Bu hasbiâhal burda bitmeyecek, gözden geçirilip düzeltilip devam edecek; kahvaltımdan sonra; ince belli bardakta,çay içeceğim...Emirgan çayı gibi diyeceğim de zamanla insan mahrum kalıyor öyle lezzetlerden görüşmek üzere hoşçakalın... Öyle çok yazacağım, sizlerle paylaşacağım öyle çok şey var ki; hangisini anlatsam içim çok dolu...O çok beğendiğimiz, gözbebeği şehirlerimiz, kasabalarımız turistik mekanlarımızda, geceleri dağ gibi yığılmış, çöplerin üzerinde başıboş köpekler, kendilerine bir parça yiyecek arıyorlar...Neden çünkü köpekler kediler gibi sokulgan değil, bir çoğu lükse alıştırılıp; egolarını tatmin eden insanlar tarafından terkedilmiş sevgililerdir...Köylerde çok ta böyle iç acıtıcı manzaralar görmezsiniz...Hangi birine yanalım...Övündüğümüz kentlerde çocuklar yaşlılar, hayvanlar, sömürülmüş kanı canı emilmiş sokağa bırakılmıştır...İçler acısı, lakin hiç birimiz bir çözüm bulamayız bulunsa da, bin kişi bu duruma kayıtsız kalmak istemese de; yüz bin kişi, onlara yapılanı müstehak görür, siz de tereddüde düşersiniz....Benim savım yanlış, benim doğrularım başkalarına göre yanlış herhalde; diyip hayal kırıklığı yaşarsınız boynunuzu büker ve ve yalnız kalırsınız...Çok şahit oldum halk otobüslerinde, evlerde sokaklarda, öyle insanlar vardır ki size aptalmışsınız gibi bakar küçümserler üstüne üstlük...