Ey Gönül!
Şu yalan dünyaya geldim geleli,
Allah Aşkıyla tek ân yeter bana;
Dertli bülbül misâl ötüp öleli,
İçi gülşen kafes han yeter bana..
İnsanoğlu nankör, her yanı hata,
Kusur görür iken dûçardır mata,
Neyi var da kime neyini sata?
Hakk'ı anımsatan sân yeter bana..
Ömür sermâyesi zâten eriyor,
Nefis, hırsa gelip teni geriyor,
Azrâil hep ecel vakti seriyor,
Hak için verilen kan yeter bana..
Nice sürûr gizli nice elemde,
Kendimi arardım dünya âlemde,
Benliğimi gördüm yansır ademde,
Mecâz aynadaki cân yeter bana..
Tarsusi ne yandı yaşı otuzda,
Sûzanı yaşadı sandığı buzda,
Ekmeğin lezzeti bilme ki tuzda,
Alın teri akan nan yeter bana...
Kayıt Tarihi : 4.4.2017 12:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!