Şişeler hâlâ duruyor,kadehler boş.
Etrafımda hayâller,başım bir hoş.
Karanlık,soğuk taş koridorlardan akan rüzgâr,
Çiviliyor ıslak duvarlarına cansız bedenimi.
Ayrılmak gebermek değilse,ölmek de ne?
Ne lâzım gelir okyanuslar.
Boğmaya kendimi bir kadeh de yeter.
Fazladan,üç portakal sandığı tabutum.
Hiç dokunmaz!
Kedi,köpekten olsa da ağlayanım.
Sana dönemem ya!
Sessiz bir törenle,
Belediye çöplüğü de yeter!
30-05-2009.
Vedat KorunKayıt Tarihi : 30.5.2009 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!