Yetemedim Şiiri - Muhammed Yağmur

Sevdim…
Yıllarca içimden taşıp sana aktım.
Geceleri adını dua gibi andım,
Sabahları umutla uyandım… belki bugün seversin diye.

Ağladım,
Sakladım gözyaşlarımı herkesten,
Ama senden saklayamadım.
Bir gülüşünle iyileşiyor sandım,
Oysa her bakışın biraz daha kanatıyordu beni.

Çok çabaladım…
Sev beni diye değil,
Sadece yanında kalayım yeter diye.
Kırıldım… ama toplandım,
Susturuldum… ama vazgeçmedim senden.

Herkes “unut” dedi,
Ama ben senin ismini kalbime kazımıştım bir kere.
Nasıl silinsin ki o iz?
Senin habersizliğinle büyüyen bir hayaldi içimde.

Ama olmadı…
Ben ne kadar adım attıysam,
Sen o kadar geri çekildin.
Ne gözlerin benim oldu,
Ne de kalbin bana uğradı.

Ve ben,
Bir ömrü yalnızlığa teslim ederken şimdi…
Sadece bir şey fısıldıyorum kendime:

"Ben elimden gelen her şeyi yaptım.
Ama olmadı…
Çünkü bazı insanlar,
Sevilmeyi bile kabul etmez bazen."