Benim güzel annem doğmuştun meşrutiyette,
Okumuştun ilkel mahalle mektebinde,
Sağdan sola yazarken tanıştın yeni yazıyla,
Öğretmen oldun bin dokuz yüz yirmi sekizde.
Talebelerini sık sık götürdün piknik yerlerine,
Sevdirdin doğayı çocuklara her seferinde,
Nasıl ki Atatürk’ün doğaya verdiği önem gibi
Ağaç, bahçe, çiçekti toprak, senin gözünde.
Anacığım sen göçtükten sonra bunlara bir hal oldu,
Sorma gezdiğimiz o yerler hep betonla doldu,
Hele hele ekilecek yerler oldu tarumar,
Yeşile hasret gözlerimiz bazen, nemle doldu…
Kayıt Tarihi : 1.9.2025 00:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2019
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!