Yeşile Dönüşüyorum Şiiri - Arzu Yıldırım

Manik-depresif ruh hallerindeyim. Geçip gidiyor yıllarım, tükenen umutlara ilave eksiltilmiş bir yaşam. Çoğalan zincirleme hayal kırıklıkları, volta atılan içi boşaltılmış odalar ve sarı siyah yalnızlıklar...

Bugün hava yağmurlu ve puslu. Böyle havaları çok seviyorum. Hüzünle doluyor yüreğim, kendimi acıtıp şair kimliğime bürünüyorum. Hayata inat kıpkırmızı ojelerimi sürünüp sokağa çıkıyorum. Yüzüme damlalar düşüyor, ıslanıyorum. Hafiften bir ürperti, üşüyorum...

Acı acı gülümsüyorum, bir yılı daha geride bırakacak olmak içimi burkuyor. Astrologlara göre 2009 yılı, benim yılım olacakmış. Yaşasın bütün kovalar, bu yıl çok şanslısınız! Belli mi olur inanalım, belki de gerçekleşir kendimize bile itiraf etmekten çekindiğimiz imkansızlıklarımız...

Tutunacak o kadar az şey var ki, her an yuvarlanıp düşmekten korkuyorum. Bu yüzden oyalanabileceğim, yüzümü gülümseten küçücük mutluluklara tutunmak ve onlara sıkı sıkıya sarılmak istiyorum.

Yağan yağmur damlalarıyla temizleniyor içimin kurumları, nefes alışlarım düzene giriyor, toprak kokan hava bana yaşam enerjisi veriyor. Ağlamak isterken delicesine gülüyor, gülerken yağmur damlalarıyla ağlıyorum. İster istemez melankolik bir şaire yakışanı yapıyorum.

Seviyorum.... seviyorum... seviyorum...

Acılarımı da, kabuk bağlayan yaralarımı da, böyle havalarda daha çok seviyorum. İsyankar, asi ruhum ve bedenimle, yağan her yağmurda sonbahara soyunuyor, hüznümü döküyorum dizelerime... Yeşile dönüşüyorum...

23.12.2008/Salı