Şimdi benim payıma,
usumdan,
susunda senin.
Bağlayıp boynuma,
maviliklerde,
senli yok olmak mı düşer?
Sandalını bilir iskeledeki kedi.
Kedinin payına
bir balık,
benim payıma;
niye hep ayrılık düşer?
Sonbaharıdır gönlümün.
Hüzün bahçesine,
sarı yapraklar düşer.
Düşen her sarı yaprak,
yeşiline bir not düşer.
“ayrılmak ağır düşer”
Göç mevsimidir kuşların.
Onlara gece yolculukları düşer.
Umutlar asarım yıldızlara.
Geceler sürmez sonsuza.
Geceyi devşirir hayat,
bana ışıklı aydınlıklar düşer.
Çarmıha gerilirim İsa misali,
Direnirim Musa misali
Yusuf'un sabrı umut olur,
“Buda gelir geçer”.
Gün, uzar yüzyıl olur,
takvimlerden bir yaprak düşer.
İçimde mavidir insan.
İnsanda ölür,
insanda dirilirim
Bana dayanmak düşer.
Kayıt Tarihi : 3.11.2006 08:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
