Yeşilden Kırmızı Şiiri - Gülşen Mavi

İçinde kırık kürekler gömülü bir mezar.
Taşı, yosunun vicdanına kazılı.
Kaç çocuğun oyunundan çalma bu tarumar!
Sesini kaybetmiş, emziksiz umudu konuşmalı.

Elinde kan revan otopsisiyle, yarına koşar.
Bir tohum düşmüş boynuna, yeşilden kırmızı.
Mızıkçılık yapan hayatını, sabaha oyalar.
Yaşamak en çok, ölümüne yaşayanların hakkı olmalı.

Çiçekler ekilmeli, kelebeklerle dolmalı bu diyar.
Taşlar, yosunun vicdanında pas tutmamalı.
K/ayıp olmamalı, ruhta çocukça oyunlar.
Bir vaveyla ki, dilini yutmuş umuda kazınmalı.