Bir el gördüm gökyüzünde,
mürekkebi rüzgârdan,
satırları sonsuzluktan.
Her satıra bir dağ çizdi,
bir deniz, bir kıta,
sonra insanı koydu sayfanın en köşesine.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta