Yere Seresim Gelir Şiiri - Mehmet Macit

Gönlüme dolan gülü aşkla sarasım gelir.
Mutluluğun sırrına şimdi eresim gelir.

Gözlerim gözlerinde uzansam kucağına,
Aşk ile son nefesi hazla veresim gelir.

Yare varacak yolu gitsemde sürünerek,
Açılan her yarayı tığla öresim gelir.

Bitti bitiyor kasım kışa kaldı duygular,
Aşkla yanan kalbimi buza karasım gelir.

Bilse ne çok sevmiştim, yeterdi bir gülüşü,
Vefasız sevgiliyi her an göresim gelir.

Koşup durdum ardından geçse bir kez elime,
Geçit vermez kalbini okla vurasım gelir.

Aşka aşık gönlümün duyulmuyor çığlığı,
Ferhat gibi dağları oyup yarasım gelir.

Zamansız bir aşk için nice dertlere düşen,
Bu akılsız başımı vurup kırasım gelir.

Bitsin artık diyerek elimdeki silahın,
Küflenmiş namlusuna mermi süresim gelir.

Ay geçti, yıllar geçti, gelmiyor bir selamı,
Esen yele, kuşlara haber sorasım gelir.

Pişman değilim asla yeniden yanmak için,
Hızla akan zamanı geri sarasım gelir.

Ses veriyor sesime asırlık ulu çınar,
Dibindeki toprağa şevkle giresim gelir.

Çok yoruldun be Macit, yetmiyor mu çektiğin?
Uslanmaz şu gönlümü yere seresim gelir.

Mehmet Macit
20.11.2015
Dikili/İzmir