eski masaya eski giysilerin eski kararlılığın eski adınla da otursan çürümüş meyve kokusundan öte bir şey bırakmaz zaman artık avucumuza.
arsenikle yıkayıp kulaklarını yalan söylemiş sayarsın beraber dinlenen tüm şarkıları.
soluğun aynı kalır yüzün aynı.
ama ağzında bana seslenen harfler ulaşana dek duyulmaz.
mesele değil uzaklık.
alıp atlantik’e gömseler yerin bin yıldır aynı.
uğruna verilen savaş, uğruna akmış kan.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta