Yenilgi Şiiri - Yorumlar

Şiir öznelliği kabul etmez yeğenler.Onun için sen, ben gibi şeyleri zinhar kapıya koymayacaksınız.Kat-i surette olmaz.Hele bu ‘’ben’’ var ya gizlisi açığı külliyen haramdır.Sizler başarılı çocuklarsınız, gelecek vaadediyorsunuz.Sizlerden çok şey bekliyorum, sizlere güveniyorum.Sözümüze kulak verin.Bu sen ben gibi sözcüklerden itin daşdan korktuğu korkacaksınız.Misal şu aşağıdaki şiir.Bu şiirdeki öznel durumları bir kiritize edelim;


dedem
'' sırtımı tepele balam '' dedi
tepeledim. ............................................ kim tepeledi ? ---BEN tepeledim

babam
'' kollarımı bacaklarımı ov '' dedi
ovdum. ................................................. kim ovdu ?----BEN ovdum

annem
''bir bardak su ver'' dedi
verdim. ..................................................kim verdi?----BEN verdim

sevgilim
'' oramı buramı okşa aşkım '' dedi
okşadım. ................................................ kim okşadı?----BEN okşadım

ne dedilerse yaptım. .................................. kim yaptı?----BEN yaptım
ne istedimse yaptılar
mutlu olamadı hiçbirimiz. .......Mutlu olamayan kim?-BİZ

aynı mezarlıkta
ama
ayrı mezarlarda çürür
cesetlerimiz...


Efenim şairin kim olduğu önemli değil bizim işimiz kişilerle kişiliklerle değil.Bizi şiir diye yazılan metin ilgilendirir.Şiir midir değil midir vs.Yani şimdi şu yukarıdaki şiir maşaallah Benli Emine’nin Benleri.Bir de zula etmiş cingöz herif.Hatta öyle usturuplu cingöz ki arkadaşımız şiirin son bendinde benden bize ulaşmış.Matematikde Tümevarım derler buna.Yani parçadan bütüne ulaşma.Şiir bakın işte matematik gibin bir şey bazı bazı.Şimdi soruyorum size çocuklar.Kaçar mı Abdülillah abinizden?Kaçmaaz Allah celle celaluhu’nun izniyle.Biz bizi doğurtan ebenin yüzüğünü altı ay avcumuzda saklamışız da çon çolak sanmışlar bizi.


Amma velakin(Aysun Hocam kulaklarınız çınlasın. Yine sizi anasım geldi.) gelin görün ki eleştirmenlik tam tersi.Şiir yazarken korktuğun BEN’ine Urvetülvüska’ya sarılırmış gibi dört elle sarılacaksın.İlla da ben diyeceksin.Başka bir şey demeyeceksin.Her şeyin en doğrusunu ben bilirim, her şeyin en doğrusunu ben anlarım, arada bir sen demek zorunda kaldığın zaman da sen şair değilsin, sen bi ..ok değilsin vs. deseniz iktifa eder.


Misal bu Halil Cibran arkadaş sen feylesofsun arkadaş.Hep de serbest yazmışsın.Hece yazsan kimbilir kaç litrelik ölçülerde yazardın.Yazdıkların anlam ve anlamlarla dolu güzel ilgi ve duygu paylaşımları.Son derece içten, son derece samimi.Çok fena sevmişsin.Çok fena olduğu zaman benlerin bir önemi yok, istediğin kadar kullanabilirsin. Sen Hasan Buldu abime bakma. Ben beyendim.Şiir gibi beyenmeyen arkadaşımız da aslında bir mesaj veriyor bizlere yeğenlerim.Yani benim başımın örtük olduğuna bakmayın, baldırım da cıbılaktır diyor.Yani siz kafamın içindekilerle uğraşmayın, bende ne cevherler var görün diyor.

Vahap,Nurani, Sinan, çocuklar gene hislendirdiniz beni yahu.Gözlerinizden öpüyorum.İyi ki varsınız, iyi ki şiir diye bir şey var.Yoksa nasıl tanışacaktık sizlerle öyle değil mi?Zaman kötü çocuklar Allah’a emanet, aklınıza mukayyet olun.

Cesareti cesede dönüştüğü zaman yenilgi ortaya çıkar galip olan mağlup olanın fikrini çürütür kalıp olan nefis olursa cehenneme yürütür
İçimizdeki ne büyük düşman nefes onu yene bilmek için meşru zeminler de güreşeceksin ve kalbinde ona yer kalmayacak kadar Allah sevgisiyle dolduracaksın

ve tutunacağız, tüm gücümüzle,
güneşin karşısında;
ve de tehlikeli olacağız...

halil cibran
20.yüzyılın en önemli filozoflarındandır...
Halil Cibran (d. 1883 - ö. 1931), Lübnan asıllı ABD'li ressam, şair ve filozof.
Halil Cibran

Lübnanlı felsefe yazarı,romancı,şair ve ressam.
Doğum 6 Ocak 1883
Cebel-i Lübnan Mutasarrıflığı, Osmanlı Devleti (Günümüzde: Lübnan)
Ölüm 10 Nisan 1931
New York, ABD
Cibran, 1883 yılında Lübnan'da doğdu. Eserleri ve düşünceleri dünya üzerinde geniş yankı uyandırdı. Şiirleri yirmiden fazla dile çevrilmiş olan Cibran aynı zamanda başarılı bir ressam idi. Resimlerinin bazıları günümüzde dünyanın birçok şehrinde sergilenmektedir.

Bu kısacık şiirde: bana'lı,ben'li sekiz sözcük, sen, sen'li altı sözcük tespit ettim ve bazı dizelerde kullanılmasına gerek bile yoktu. Şöyleki: 'sen ve ben fırtınada birlikte güleceğiz;' (ve fırtınada birlikte güleceğiz). Olamaz mıydı? Bunun gibi.

've biz ikimiz, derin mezarlar kazacağız' (ve ikimiz derin mezarlar kazacağız) Olamaz mıydı? Şair, Halil Cibran olunca eleştirmek kimin haddine.

Doğrusunu isterseniz: bu şiirde, ne akıcılık, ne melodi ne de büyüleyici bir özellik yok. Şiirde anlam yüklülüğü tek başına bir şey ifade etmiyor bana göre.

Böyle bir şiiri biz amatörler yazsaydık, şamar oğlanına dönerdik.

Emeğe saygı deyip, tüyme limiydim acaba?

kaleme sağlık insanın kendini tanıması güzeldir.

Züğürt tesellisi bir düzyazı...Yenilen doymazmış aymazlığına...Mertliğini yitirir varırmış sefil hayatın kurnazlığına...Değer verilmezmiş cambazlığına...

Şiir gibi beyenmedim fakat içinde geçen bazı sözleri çok beyendim.Şairin hece şiirleri varsa onlarıda çok okumak isterim.Yüreğinize sağlık.
Selam ve düa

'Yenilgi, yenilgim, yalnızlığım ve kimsesizliğim.'

Bu dize yetiyor yenilgiyi anlatmaya...
değil mi ki yürek ağrıtır yalnızlık ve kimsesizlik...

yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardır...denilmişti kulağımıza üniversite yıllarında...

yani..duygular fora bir şiir işte ..felsefe ve psikoloji birlikte harman olmuş savrulup gidiyorlar...

içsel, iç düşünsel , nutuk atmalar...kumları perestişle sarsan nutuklar klasik zaman üsluplarından ...

Gibi şeyler işte...

Yenilgi, yenilgim, yalnızlığım ve kimsesizliğim.
Binlerce yengiden de bana değerli olan sen!
Dünyadaki tüm parlak başarılardan
sensin yüreğime yakın olanı!
Sen! hayattaki tek yenilgim...yada en büyük kazancımın mimarı...ah sen...