Sarı dut yaprakları düşerdi ,
Kerpiç evin, beton damına,
Ahşap pencerelerden bakardık,
Bir serçenin faka basışına,
Peşi sıra kovaladı,
Çocukluğumuz , gençliğimizi .
Ayrılık, kırgınlık , yorgunluk bilmedik
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta