Cam sözcükler düşüyor ,
Henüz can vermeyen içimden
Parçalıyor cam kırıkları
Göğsümün derinliklerini.
Ben alışığım
İçimin her gün parçalanmasına ,
Bunu dert etmiyorum
Bu acıyı da yenerim ,
Gelirim üstesinden .
Bütün cam kırıklı sözcüklerin
Açtığı yaraların
İzlerini taşıyorum.
Bugün çok yorgunum ;
Beynimin içi
Milyonlarca sen varsın
Aslında beni yoran
Beynimin içinde ki
Milyonlarca sen değildin ;
Beni yoran
Seni benden alan tek sebep ti !
Belleğimi silmem gerek
Öldürmem gerek
Senden başka ne varsa beynimin içinde.
Ruhumun nasırlaşması
Kalbimin taşlaşması mı gerek ?
Ya da
Yeniden doğmalı
Yeniden başlamalı hayata
Yeniden sevmeli seni
Ama bu sefer
Seni daha ustaca severim
Bu sefer tutarım elinden
Sonsuz bir maviliğe
Ya da
Hayalindeki yemyeşil bir vadiye
Rengarenk papatyalar diyarına
Seni bu sefer bırakmam işte
Gitsen de
Gölgen olurum
Nefes'in olurum
Gözlerinde Umut olurum
Kalbinde heyecanın olurum
Bu sefer değil canom, gitmek.
Kayıt Tarihi : 1.9.2021 12:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!