Yeniden Doğdum Şiiri - Seyrani Göl

Gecelerden geçtim,
Susmaların içinden yürüdüm.
İçime gömülen o eski ben,
Artık suskun değil, uyanıyor
Gün ışığını özleyen bir çocuk gibi.

Her eksiliş, meğer yer açarmış,
Yeni bir ben’e, yeni bir nefese.
Yaralarım, kabuk bağlamış değil,
Ama acıtmıyor artık,
Onlarla barışmayı öğrendim.

Bir kuş kondu avuçlarıma,
Ne geçmişi sordu, ne derdimi.
Kanatlarında hafiflik vardı,
Dedim ki:
"Belki ben de uçabilirim."

Küllerimden usulca,
Korkmadan kalktım ayağa.
Ne zaferdi bu, ne kaçış…
Sadece yeniden başlamaktı,
İnsan kendini böyle affedermiş.
S.GÖL