Yeniden doğacağım Şiiri - Sezen Caglar

Ben aşkı şöyle yürekten yaşayamadım ki
Ya çalıp gittiler benden
Ya da vurdular taa derinden
İzleridir bu korkular bu ürkmeler
Sevmekten kaçmalar
Aşka dokunamayışlar hep bu yüzden
Bir uçurum var benimle aşk arsında
Ortada hiç sönmeyen alevler
Bir adım atsam yakacak kor ateşler
Bir adım atsam düşeceğim
Uçurumun kenarındayım
Bir sendelesem kucaklayacak beni
Aşk denilen o cehennem
Yok yok direneceğim
Pes etmek yok yenilmek yok
Kanmak yok artık yalan sevdalara
Yıkamayacak hiç bir aşk
Tövbelerimden döndüremeyecek
Seveceğim kimbilir
Yanacak yüreğim aşka teslim
Ama güvenim yok inancım yok
Seversem kendimce seveceğim
Uçurumdan düşüp yanmaktansa
Kendi içimde kendimi yakıp
Küllerimi savuracağım dağların yamaçlarına
Bir rüzgar esip tozumu uçuracak
Beni ağlatan beni aldatan o vefasız aşklara
Nefesim bir ateş olup ahım saracak
Yanmak ne demekmiş onlar da anlayacak
Beni ağlatırken gülmenin ben severken
Sever gibi görünüp aşkım diyenin
Beni ben diye sevmeyip de
Yaşanmışların gölgesinde gönül eğlendirenlerin
Gözlerimin önünde ihanetin
En büyüğünü sergileyenlerin
Canım dediğimin benden
Canımı sökürcesine alıp gidenlerin
Oyuncağı olduysam benim mi suçum
Bundan ben mi utanmalıyım
Aldırmıyor artık gönül ne sevene ne aşkım diyene
Ahım ölene kadar bu bendeki sevgiyi bilmeyenlere
İki elim yakasıda mahşerdek hesabı sorulacak
Biliyorum ağlayanın ahı yerde kalmayacak
Bazen içimden geliyor şu simsiyah
Matem elbisesini sıyırıp atmak üzerimden
Rengarenk elbiseler giymek bahar çiçekeri gibi
Sonra kendimi yemyeşil kırlara atıp
Bembeyaz papatyaların içinde sırt üstü uzanıp
Kollarımı başımın altına koyup
Masmavi gökyüzünü seyretmek istiyorum
Bende öldürdükleri ruhumu canlandırmak
Yeniden yaşama dört elle sarılmak
Taşı toprağı kuşu çiçeği arıyı peteği balı
Bir kuru dalı sevmek istiyorum
Kalbimin yaralarını dağlamak
Şu gözyaşlarımı artık kurutmak
Bu güne kadar ne varsa aşktan yana
İçimden tek tek koparıp atmak istiyorum
Tabiata aşık olmayı onunla nefes almayı
Bir becere bilsem tüm bunların üstesinden gelmeyi
Zirvesine çıkıp bir dağın ordan dünyaya haykıracağım
Beni yıkamadın aşk beni öldüremedin sevda
Ve sonra dönüp ardıma o karanlık mazime
Hoşçakal diyerek el sallayacağım
Kimbilir bir gün belki bunu başaracağım
İşte o gün ben yeniden doğacağım...