Yeniden Şiiri - Hasan Tay

Yaprak titrememiş gençliğinin üzerine,
Su çekilmiş ömürleri mülk edinmiş,
Kurbanı malum hoyratların ellerinden,
Kirli kefenler biçilmiş anlardalar,
Yıldızlardan yapılma bir yorgan altında
Su suskun, karanlık suskun.
Her bahar gecesi gibi eylemlerde kovalanan,
Ter ve barut kokulu bir adamın yürek atışında,
Erguvanlardan çalıp o güzel rengi,
Saçlarına takmak istemiştir her sevgili.
Dağ başlarından çaldığı nefesi
Alnında vermek gibi istekleri emanet edip
Kısa pantolonuyla vedakar bir çocuğa
Agu zehir zamanları tek yudumda içmeye erkek.
Yaprak, yaprak. Dal, dal
Sayarken günleri
Üşüten bir yağmur var eşikte
Çok mu var gitmene,
Yoksa,
yoksa az mı kaldı gelişine?
Sancılarında yeniden doğmak için,
Elleri dövmeli o kadından....