Yeniden Şiiri - Pınar Sarıtaş

YENİDEN

Yeniden öğrettin bana sevmeyi
Yetmedi mi sandın yetti
Doymadım mı sandın doydum
Okyanuslar kadar büyüdüm bazen
Ama şansa kadere bak ki kendi okyanusumda boğuldum

Yeniden doğdum bu gece
Artık ağlamak yok öyle her gece
Elimdeki biraya da artık her bunaldığımda sarılmayacağım
Hayata da veda etmeyeceğim bazen okyanus ta boğulurcasına
Gözlerinde boğulacağım
Bazen çölde kaybolurcasına
Ellerinde kaybolacağım
Doymayacak mıyım sandın
Doyacağım
Ağlamayacağım dedim ya
Maalesef ağlayacağım
Sen bana aldırma
Yalan dünya nasıl olsa
Kederi de bir hüzünüde
Sen benim yerime gökyüzünü al yanına
Çünkü o hep seninle
Âşık mıyım artık
Değilim
Artık sahte gözyaşları dökmek yok
Eğer ağlayacaksam ya da öleceksem yiğitçe
Eğer gerçekten seveceksem
Mertçe cesurca
Ama ayrılacaksam bir kedi kadar masum
Olacağım
Şimdi son bir söz haykırıyorum
Mozartın melodisinde
Picasso’nun tablosunda
Ya da nerede bulmak istiyorsan
Orada bulabilirsin beni
Geceleri gökyüzünde sabahları da
Güneşte
Ama unutma ki yalnızlık neredeyse
Bende orada…