Leylek yuvası Şiiri - Mehmet Ali Ortakcı

Gece karanlığından ağır
bir hüzün çöker ovaya
Damların üstünden
usulca eser yalnızlık
Açık kalan pencereden
odamıza dolar ayrılık
Karşı köylerin ışıkları
teselli eder kırık gönülleri
Karşımızda öksüz ,yetim
Boş kalmış leylek yuvaları
Gidipte dönmeyenleri anlatır
otu çöpü samanı

Mevsimler hep sensizlikte takılı
birçok çiçek açmış
çiğdem, papatya , kasım patı
gelincik, sümbül
giymiş tepeler üstüne baharı
bir düğün daveti
Bir sen yoksun neyleyim tahtı
Kuşlar nedime olmuş
çağırır kimsesiz bulutları
yağan yağmur değil
gariplik duyguları
İner tepelerden hüzün,
Sensizlik akar kırık damları
Geçmişten gelen tortusuyla
Anılarla dolar sokakları

Veyselin dizeleri dile gelir
Yanık türkü olur
Geceyi aydınlatan lambaları
Eski bir albümde ararız
Biriktiremediğimiz zamanı
Gönüllerde hep pişmanlık
Acısı ıslak kirpiklerde saklı
İnsanlık nedir?
Bir el uzatmak
Kurtarmak değil midir
çaresiz kalanı
Uçar gider bir gün ruhları
Leylek yuvasında misafirdir
Yurdumun insanları