Çok acılar çektirdi İki bin yirmi bir de,
Umutlar yükselmedi, döküldü kaldı yerde.
İki bin yirmi iki inşallah iyi olur,
Son yıllar kötü izler bıraktı hep ömürde.
Dilerim ortak akıl, çözer tüm sorunları,
Karanlıktan kurtarır, ışıtır yarınları.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
