Yeni İnsana Öğütler Şiiri - Hayrettin Horoz

eski saatler topluyormuşsun şimdi bit pazarlarlarından
yakılan ülkelerin pullarını biriktiriyormuşsun
eski bir kitabın kapağını okşarken genç ellerinle
yüzünde bin yıllık bir acı taşıyorsun

algı köprüsünde toslaştığın bakışlar
sana bakır taslarda
umut sunmayacaklar bundan böyle

aradığın eski saatlerdeki güç
sana veremeyecek doğru zamanları
kim bilir sakladığın o eşyalarda
kaç ömür törpüsü vardır şimdi?

isyanın bağlarında düğüm çözüldü
ve saçların bu güçle daha gür
bakışların daha asi şimdi

farkına varmadığın çöküntü
gözünün miyobuna bir derece daha kattı
bu yüzden hayat gözcün kızıyor sana

eski saatler topluyormuşsun bit pazarlarından
eski zamanların süprülmüş kırıntılarını
kavanozlara kurabilir misin umutları?
herhangi bir akışında kapılıp gitmek sulara
eski saatlerden sorduğun gün doğumlarıdır aslında

algı köprüsünde toslaştığın bakışlar
sana bakır taslarda
umut sunacaklar bundan böyle
gözün açık yüreğin dik olsun