Bana altın gülüşün ile gel,
Unuturum her şeyi gülüşüm ile öpüşün ile gel,
Boşlukta yürür gibiyim susuz ağaçlar gibiyim, bana ellerini ver.
Gel sevgili, bu bedeni toprak etmeden,
Son demlerimi tüketmeden gel,
Uykusuz gecelerin esiri,
Kabusla sevgili oldum gittin gideli.
Ellerim titrer oldu, kadehler ile dertleştim dertleşeli,
O yıldız gözlerim artık parlamıyor,
Bir görsen şu zavallı halimi! ..
Koltuğumda her gün ağlıyorum,
Boynu bükük çocuklar gibi,
Parmağının ucu ile de olsa sil göz yaşlarımı,
Silmeni bekliyorum.
Küçücük dünyamda yüzümü güldür.
Karanlıktayım uzat ellerini,
Gel ışıldayan güneş gibi,
Yeniden göz açmak istiyorum ey sevgili,
Kollarında yeni doğmuş bebek gibi!
Caner KaragilKayıt Tarihi : 18.10.2007 11:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)