Yeni bir ben Şiiri - Samira Samiraninsiiri

Yeni Bir Ben Başlıyor

Aynaya baktım bu sabah,
ve ilk kez
kendime yabancı hissetmedim.
Ne eski gözyaşlarım vardı bakışımda,
ne de başkasına ait bir gölge.

Sanki içimde bir kapı aralandı,
ve içeri
ben girdim —
ilk kez sadece kendim.

Eskiden her başlangıç,
bir sonun ağırlığını taşırdı.
Şimdi ise hiçbir şeyin ardından değil,
her şeyin içinden
yeniden başlıyorum.

Adım daha sağlam,
nefesim daha sakin.
Kimseden kaçmadan,
kimseye koşmadan
yürümeyi öğrenmişim.

Yeni bir ben başlıyor:
Suskunluğu bilmiş,
ama sessizlikten korkmayan.
Kırılmış,
Yalnız kalmış,
ama yalnızlığıyla dost olmuş biri.

Ben artık savaşmıyorum.
Sevilmek için değil,
yaşamak için yaşıyorum.
Ve biliyorum:
Bu defa hiçbir eksik beni durduramaz,
çünkü artık
ben, eksiklerimle tamım.

Yeni bir ben başlıyor —
gökyüzü gibi açık,
deniz gibi derin,
ve kalbim gibi gerçek

Gittiler.
Kırdılar.
Sustular.
Ben de sustum.
Yalnızken bile kalabalıktım

Sonra bir gün,
affetmek gibi bir şey geçti ,
ne bağırarak,
ne de göstere göstere.
Sadece…
sessizce, yavaşça.

Ve o gün fark ettim
Ne kin kalmış,
ne kırgınlık

Rüzgar daha serin,
gökyüzü daha geniş geldi o sabah.
Çünkü ben artık
geçmişi yanıma almadan yürüyorum.

bir dost gibi kendimle oturmak için,
bir sabahı sadece sabah olduğu için sevmek gibi
kendimden çaldıklarımla değil,
kendime kattıklarımla dolu.

Ne biri eksiltti beni,
ne biri tamamladı.
Ben,
kendi içimde olan boşluğu
şimdi affederek dolduruyorum