Aslında böyle hissedeceğimi galiba biliyordum. Ama buna kimseyi inandıramadım. Boşandığıma pişman olacağımı söylüyordu kimisi, kimi bu özgürlük hissinin geçici olduğunu. Koca bir düzen yıkmış olmanın hüznü olmalıydı belki şimdi içimde. Ama olumsuz hiçbir duygu yok bende.
Sıradan bir evliliği bitirdik az evvel. Tokalaşarak ayrıldık. Şimdi yeni bir hayat kurma zamanıydı. Ayaklarımın üstünde durabildiğimi başkalarına değil, yalnızca kendime ispatlama zamanıydı şimdi. İspatladım da.
Adliye merdivenlerini üzerimden büyük bir yük kalkmışçasına ve artık belime bağlanmış ve ardımdan çekilen bir ip yokmuşçasına uçarak indim adeta. Hatta oynayarak, hafif figürlerle.
Güneş ısıtıyor. Gölgeler soğuk ve soluk. Kalabalık bir Sıhhiye meydanı. 1 Mayıs işçi bayramını kutluyor işçilerim. İşçi olmasam da yüreğim onlarla. Hele ki böylesine kanatlandığım bir gün.
Tamamını Oku
Güzel bir çalışma,bu tarz oyküleri üzerinde durmalısınız.
hoş bi öykü olmuş...dili, sade kurgusu yerinde...hoş bi aşk hikayesinin girişi gibi..
ben yine de dikkat derim ya..esas oğlan gibi görünen kişi..polis.. neme lazım.. ergenekonmasın...:))
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta