Ben yanarken tutuşurken hasretinle
Sen benim farkımda değildin bile
Ben içimde ilahlaştırmışken seni
Sen hiç gör(E) medin beni
Gözlerin bir kurşun içime batan
battıkça acıyla içimi yakan
ben kör kuyuya ateşe atan
yusuf etti beni senin gözlerin
Medet umdum senden bekledim durdum
Güvercin ve anılar
En son lise yıllarında eline aldığın
Eski bir kitap gibiydik
Sevgili
İlk bakışta cazip
İçini açtıkça yaralı
görmediğim kadar güzeldin bugün
güzeldin cennetten gelen melekten
saçlarını tel tel yapmıştın bugün
saçların bağladı beni yürekten
bir güzel benzettim seni bugün
Son bir oyun oynayalım seninle
Ayrı kentlerde
Önün arkan sağın solun sobe
Çok oynardın bu oyunu
Çocukken
Küçük bir kıvılcım çaktı önce
Rüzgarla büyüdü yavaş yavaş
Koca bir alev kütlesine dönüştü
Son dinozor öldü işte
Son kalan zümrüt-ü anka
Zifiri karanlıkta
Kendini güneşe bıraktı
Artık hiçbir şair yazmayacak,
yalnız ben görüyorum...
amblemin arasına sıkışmış....
salyangozun
gözyaşlarını....
yuvasının içine akıttığını...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!