Dünya ağacının minicik bir umut dalıydı hayatım
Dalda tomurcuk tuttu hadsiz baharlarım
Gün doğdu ağaca, ben çiçek açtım
Gece oldu sonra, içine kapandı yapraklarım
Gel vakit git vakit, tomurcukken yemiş tuttu hayatım
Yeşilin en koyusundan yapraklar sardı beni içine
An geldi büyüdüm, yetmez oldu yüreğime yapraklar
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
