Hep hazanı yaşadı durdu talihsiz sevdam
Ne zaman serpilip yeşermeye yüz tuttuysa
Sararıp bir bir döküldü yapraklarım
Gelip kanatma küllenmiş yaralarımı
Benim sevmemeye yeminim var
Yağıp durma mevsimlerime deli dolu
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
