Yelkenli Şiiri - Fatih Sasol

Eski bir yelkenli bir ayrılık görmüş
Kırk yılı aşmış hatırası
Eski bir yelkenli diyorum bir ayrılığa vesile
Kaç senedir cefasıyla sevişmiş hicranın.
Buz gibi su gövdesine taarruzda
Kendisi çürümekte kuruntusuyla bir anın
Rüzgarlara teslim kanatlarında buzla
Sanki efendisi gibi ağır bir kayanın.

Gözler derdi dünyaya açılan bir kapı
Sözler ise bir anahtar.
Kulakları sorar genç delikanlı
Onlar der kendine verilen kadar.
Görme desen göz kapanır
Sus desen dudaklar.
Kulaklarsa iki yana açılmış
Kafamın yelkeni kulaklar.