Şimdi sevinçler uyuyor koynumda.
Vakti zamanında üzüldüm hem de çok.
Bilmediğim tatlar kaldı yanımda.
Yok olup gitmesine, kalmadı çok.
Durmuş sessizliğiyle neşeli günler.
Şimdi çalar kapı gözlerinde yıldızlar.
Çöle alıştırıldık bir zamanlar.
Nehir ulaştırıyor küçük gölün kıyısına.
İhtişamlı kapılardan da geçmek varmış.
Güneş beklemekte ha doğdu, ha doğmuş.
Kıyaslamayacağım size de tavsiyem o.
Artık uçmaya kanat gerek yokmuş.
Susmak gerek, her şey olacağına varırmış.
İnadına yaşatanlardan uzak.
Kenan Gezici 19/07/2025
Kayıt Tarihi : 21.7.2025 10:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!