Yekpare hüzün, keder içindeyim yüreklerde.
Acı, yasaklı aşklarımda hüzünlü sesler,
Hüzünlü sözcüklerdi tutunduğum dal.
Uzaklara dalıp giden uykusuz yorgun gözler
Ağzıma fermuar çekilmiş sıkıca kapatılmış
Ancak kendi kendimle konuşan, derin düşünceye dalmış
Suskun insanlardan biriyim kendi mekânımda.
Mekânım tarihi ayakta tutan, insanlığı, sevgiyi, aşkı ise yüreklerde.
İşte ben O mekânın çocuğuyum. Ben Siverek çocuğuyum
Kayıt Tarihi : 27.7.2010 18:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!