Yalnızlığımın kalabalığına sığındım bu akşam
Çaresizce neye sığınacağımı düşündüm
Dermanı da yok ki şu bir çare gönlümün
Ağlaya ağlaya yine yastığıma gömüldüm
Yalnızken mesken tuttum karanlığı kendime
Ben gittikten sonra sevsen ne sevmesen ne
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta