Ben istasyonda unutulmuş kara bavul
Gözlerimi ağliyorum da kimse görmüyor
Gündüzü tükürüyorum geceye
Istanbul geceleri erkek kokuyor
Mavi en buyuk savaşını veriyor gökyüzünde
Gece denize abanmış iğfal ediyor
Nasil burkuyor yüreğimi ellerin
Pencerelerimi kapatıyorum da fayda etmiyor
Ben geceye yeminli onbininci çocuk
Tüm umudu çalinmiş zerdali dalı
Altıncı adımda kucaklıyorum seni
Yedinci adimda ayrılıyoruz.
Kayıt Tarihi : 26.6.2001 10:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!