Yazmayı Yazmak (!) Şiiri - Osman Yasin T ...

Evet açtımsa yazacağım bir şeyler.
Bıraksın diye kelimelerin azabı,
Kendilerini azadımla.

Öyle saklıdırlar ki içimde,
-Öyle de haklıdırlar ki bazen-
Boğmak isterim onları.
Ne diye yazamam bilmem
Beni canımdan bezdiren,
Bu paspal porsukları.

Küçük bir aşıkken ben oysaki,
-Görmeliydiniz-
Nasıl da dans ettirirdim bu suratsız ibneleri.
Şimdi öyle duruyorlar aklın duvarlarında,
Eski dostların yeni adetleri.

Ancak mabedleri kalan yerli yerinde.
İlk günkü gibi şirin,
Gizleyebildiğim kadar derinde ve narin.
Ben bile korkarım ona değmeye.

Ondan dolanılmaz buralarda lalettayin.
Evhamlı bi kadın gibi
Çocuğuna bakar,
Enderunda bir sai gibi vakar,
Atarım adımlarımı bu izbe yolda
Zarif letaif.
Ruganları yeni boyanmış,
Tumturaklı bir zabit kadar.

Evet.
Yazmayı yazmak denir bu işe sanırım.
Kazmayı aşırmak cevheratın tam göğsüne.
Şair avaresi şahidin kalemindeki nazım
Mürekkebini sıyırırken yine,
Derkenar perdesine.