Yazgı Şiiri - Hüseyin Muşmal

Yazgı
Mesela sen uyumayı çok seviyorsun, ben yazmayı.
Sen rüya görmekten mutlu oluyorsun çift kişilik yatağında, ben hayal etmekten.
Ağzında yarım yamalak Avrupai Türkçenle,
Okudukça bir şeyler çıkarmaya çalışıyorsun kıytırık cümlelerden.
Boşuna çekiyorsun zahmeti!
Dur, düşün, hisset sadece.
“Bu ressam ne anlatmak istemiş?” demeyi bırak artık!
Satır aralarından hiçbir şey çıkmaz hayatın.
Üç günlük dünya; sev, sevil, gül, ağla.
Kasma kendini o kadar.
Senden de benden de bu dünyada çok var.
Öyle içinden geldiği gibi yaşamadığın hayatın
İçinden hiç çıkamayacaksın.
Ütülü pantolonun bozulur diye
Çöküp de dizlerinin üstüne bir papatya toplamadıysan;
Arkasından koşturup, başını okşamadıysan bir sokak kedisinin;
Fiyakan bozulur diye süs köpeklerini “agucuk” diye severek kimseye yaranamazsın.
En havalısından ağzında sigaran, jantları çelik arabanın arkasına yazdığını,
Biz yüreğimize yazdık deyiverirler,
Ha üç gün önce ölürüz, ha üç gün senden sonra.
En fazla karanfilin bol olur,
Mermerden mezarında,
Sana da bana da aynı Fatiha.