Sen ne güzel bir aşksın böyle
Senin adınla başlayan ve senin
Adınla biten yazdığım şiirlerin
Bana öyle büyülü bakan gözlerin
İnsana sevmediğini sevdiren
Gözlerin
Seninle başlamıştı sensiz
mektuplar hatta her gün yeniden
Doğan Güneş bir yanım sensizlik
Aydınlığa çıkacak bu özlem dolu
Günlerim sensiz mektuplar
Sessizlik ne kadar zor bir bilsen
Seni göremeden yaşamak
Gözlerine bakamadan seni
Yaşamak bende çok zor yar
Sensiz çok üşüyorum
Ahh sen İstanbul kokulu kadın
Yüreğimde içimde her an seni
Yaşıyorum bana senden başkası
İyi gelemez aklımda bedenimde
Bir tek sen varsın
Birşeyler var beni sana çeken
Önce sessiz bir rüzgar sonra
Gözlerin geliyor aklıma
Anladım ki nefes olmak bile
Seninle huzurun adresi
Sen ve aşk ne diye bilirdimki
Boşu boşuna tutsak ne tarif
Edebilirdim nede bunu sana
Anlatabilirim sen ve aşk
Zaman düşünceye daldırır
Ben ne yazar ne de şairim
Sadece sessizce yazma
Anıma hayran kalıyorum
Düşüncelerimi ifade ediyorum
Duygularımı çalıyorum
Sessiz Susuşlarım
Gözlerimde yankılanan bir gecenin içindeyim,
kelimeler boğazıma dizilirken,
hiçbir şey dememek kadar
çok şey söyledim sana.
Bir gülüşün bin sevgiye bedeldi
Yemyeşil gözlerin gibi bu hayat
Bak şimdi göruyormusun
Sevilmek ne güzel
Seninle tanıştığımız ilk günü
Seviyorum seni kadın
Bir sessizlik döküldü gözlerimden kalbime damla damla sel oldun alktın yanaklarımdan
Her gece hayalinle yatıp her güne seninle yeniden başlamak gibi seviyorum seni kadın seviyorum seni uzaktanda olsa koşulsuz yasaksız beklentisiz
Yazabılyomuş rahat rahat...????????