Yazacağım Seni Şiiri - Sinan Bayram

Gecenin kalbinde yürürken tek başıma,
Ay, bir sır gibi asılı gökyüzünde,
Rüzgarın sesi yavaşça fısıldıyor bana:
"Seninle yürür zaman, seninle tükenir her hece."

Bir gülüş kaldı aklımda, solgun, yarım,
Gözlerin denizdi, ben boğuldum içinde,
Kırık bir aynaya döndü kalbim,
Her parçasında sen, her parçasında hüzünle.

Zaman dedikleri ne ki?
Bir dize gibi geçip gidiyor
Tutamadığın, silemediğin
Ve hep yeniden yazdığın bir ömür oluyor.

Bir gün daha eksildi göğsümden,
Bir umut daha düştü yıldızlara,
Ve ben, kelimelerle sarar oldum kendimi
Kendimden başka kimsede bulamayınca seni.

Ağaçlar bile suskun bu gece,
Sanki onlar da birini bekliyor
Benim beklediğim gibi,
Gelmez bir sevdayı, dönmez bir göçmeni.

Anılar bir defter gibi kapanmıyor,
Sayfaları gece gece açılıyor
Bir koku, bir şarkı, bir mevsim
Ve sen, hep aynı yerdesin: kalbimin ortasında.

Ben yazdıkça çoğalıyorsun içimde
Bir dizeye sığmaz oldu gözlerin
Sensizliğe alışmayı sandım bir ara
Ama bazı eksiklikler alışılmaz, yaşanır sadece.

Yolun sonu görünmüyor hâlâ,
Ama yürümek de bir dua belki
Kim bilir, belki de susmak,
Sevmenin en sessiz, en gerçek hali.

Ve şimdi, bu şiirin sonuna yaklaşırken
Bil ki hiçbir son, gerçek bir son değil
Sen oradayken kalbimin en derininde
Ben hep baştan yazacağım seni.

Sinan Bayram