bir acıyı yavaş yavaş unutalım
gündelik telaşların akışında
kenarları delik deşik
kalpte saklı hasır kovuk
havadar bir lahit bulalım ömrümüze
en dibe çocukluk en üste çocukluk
kalp dediğin durmaz kuzum ölünce
uyuklar ana kucağında güz boyu
lehçesi kırık kadın gibi uğurlayalım
budakları kararmış kapı önünde acıyı
kalp yorulmaz
gün dönümü dinelir biraz sedirin dibinde
sızılara el örgüsü mavi hırka
aldanarak elma ağacına
bu yaz sonu yine
yavaş yavaş iyileşelim
08.09.2025/essen
Kayıt Tarihi : 15.9.2025 17:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neye başlasan
Nerede olsan,
Ne kadar dursan!
İşte o
Ne durur
Ne dinlenir,
Tıpkı yaz gibi
Bir sıcaklıktır
Uzayan gün,
Eylülle biter o da,
"eşitlenir..."
Bize de kabullenmesi düşer,
"Yeniden başlamak" için...
Tebrikler Ceyda Hanım...
Mustafa Öğretmenim,teşekkür ediyorum içten yorumunuza.
Selamlar,saygılar ...
TÜM YORUMLAR (2)