1972--Osmaniye -Finike
Akdeniz yaz mevsimi
Osmaniyeden-Marmarise
Yayla günlerini getirdi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Ne güzel bir şiir; sadece şiirin başlığı bile ruha ferahlık veriyor.
Bizler Elâzığ'da yaylaya felan çıkmazdık ama, en azıdan evlerimiz bahçeliydi.
Konu komşu toplanır mesire yerlerine özellikle de Harput'a giderdik.
Komşuluklar nasıl da güzeldi; herkes çok candan, içten yapmacıksız güvenilir dostluklarıya her şey çok başkaydı ve çok çok mutluyduk.
Bir de bizim Hazar gölümüz var ki, manzarasına, söğüt dalına dizilip hemen ağaçların altında yakılan ateşte pişirilen balıkların lezzetine doyum olmazdı.
Şimdilerde daha da güzelleşmiş ama tanıdıklardan kimseler kalmamış çoğu ölüp gitmiş.
Seyahatleri seven yeni yerler görmek, yeni insanlar tanımak isteyen biri olarak; katkıları yanında yine de gurbet bizlerden çok şeyler götürdü...
Adana ve Osmaniye'de yurdun en güzel bölgeleri.
Adana'da ve bir sahil kasabasında bulundum bilirim; oralarda çok çok güzel,insanları sıcak kanlı misafirperver toprakları mümbit olup, Türkiye'nin ihtiyacının önemli bir bölümünü karşılayan üretimiyle özellikle pamuğuyla, narenciyesiyle Güneyin incisidir.
Gördünüz mü büyüleyen şiiriniz bana neleri hatırlattı.
Tebrik ediyor selamlar gönderiyorum hayırlı cumalar ve esenlikler diliyorum hoşça kalın Mehmet bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta