Dağ başlarında sürülerle yaşar,
Çadırını toplar yollara düşer.
Develerle karlı dağları aşar,
Yörük yaylasına gider Yörükler.
Akşam olduğu zaman ışık söner,
İnsanın içinde bir ateş yanar.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta