Yaydan Çıkan Şiiri - Metin Kirazlı

Bir aşkı attım gönlümden,
bir ömür çınladı ardı sıra.
Bir bakış yetti gerilmeye,
bir veda, tam kalbe saplanan.
Ne mendil uçtu ne kervan,
yalnızca söz, bir yaydan.
Ve ben,
vurulurken kendi nişanıma,
bir çocuğun kalemle çizdiği hedefteydim.
Her gidişin sesi başka,
ama her gelişin yankısı aynı.
Sevda da bir oktur,
atılır, unutulur,
bir gün bir göğüste kalır.
Bir mendil bağlamadım ucuna,
ne de bir dua.
Sadece bir hece:
"Ah!"
ve o da düştü geriye
bir şairin dersi diye